Η ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΙΝΕ ΓΣΕΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ 2007

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ

ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ 2007

Παρουσιάστηκε εχθές 4/9/2007, η ετήσια έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση 2007, η οποία και αποτελεί ένα ιδιαίτερα χρήσιμο και τεκμηριωμένο κείμενο για το συνδικαλιστικό κίνημα και τις διεκδικήσεις του για τους μισθωτούς.

Από τις σελίδες της έκθεσης και τη διαχρονική εξέλιξη των μεγεθών, προκύπτει ότι οι οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές που έχουν ασκηθεί επί δεκαετίες στη χώρα μας, παρά την εναλλαγή των κυβερνήσεων, ουσιαστικά έχουν οδηγήσει σε υποβάθμιση της οικονομικής και εργασιακής σχέσης των εργαζομένων. Ταυτόχρονα όμως, αποκαλύπτονται εμμέσως και οι αδυναμίες των συνδικάτων να διεκδικήσουν και να πετύχουν ευνοϊκότερες για τους εργαζόμενους πολιτικές.

Η εικόνα που εμφανίζεται στην Ετήσια Έκθεση κάνει επιτακτική την ανάγκη μιας ριζικής αλλαγής του αναπτυξιακού και κοινωνικού προτύπου που εφαρμόζεται στη χώρα μας με κριτήρια και στόχους την αναδιανομή εισοδημάτων σε όφελος της εργασίας, την πλήρη και σταθερή απασχόληση, τη γενναία ενίσχυση ενός δημόσιου συστήματος καθολικής κοινωνικής προστασίας.

Ορισμένα από τα ενδιαφέροντα συμπεράσματα της μελέτης είναι:

1. Η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται παρά την «κόπωση» που υπάρχει στους ρυθμούς ανάπτυξης –αλλά με τρόπο που εντείνει τις ανισότητες και υποβαθμίζει τον ρόλο και την αμοιβή της εργασίας, ενώ συρρικνώνει τα κοινωνικά δικαιώματα. Επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί, φτωχότεροι.
2. Το μέρισμα της ανάπτυξης το παίρνουν σχεδόν ολοκληρωτικά οι επιχειρήσεις και ιδίως οι μεγαλύτεροι επιχειρηματικοί όμιλοι. Κερδίζουν τα περισσότερα στην Ευρώπη: 56,1% είναι το μερίδιο των κερδών στην Ελλάδα σε σχέση με 36,3% που είναι στην Ευρώπη. Το 2006 τα περιθώρια κέρδους αυξήθηκαν 19,9% σε σχέση με το 12% στην Ευρώπη των 15 αναφορικά με το 1995. Φορολογούνται λιγότερο: 15,4% στην Ελλάδα είναι η φορολογία του κεφαλαίου όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι 28,4%. Ωφελούνται επίσης από μια τεράστια γκάμα επιδοτήσεων που μειώνουν ακόμη περισσότερο το κόστος εργασίας από αυτό το μειωμένο πραγματικό κόστος εργασίας που εμφανίζουν τα επίσημα στατιστικά στοιχεία.
3. Οι εργαζόμενοι βρίσκονται συνεχώς σε μία διαρκή πορεία υποβάθμισης. Ο μέσος μισθός βρίσκεται στα 1501 ευρώ όταν στην Ευρώπη είναι 2391 ευρώ (72%). Ενώ το κόστος εργασίας βρίσκεται στο 72% η παραγωγικότητα στη χώρα μας βρίσκεται στο 91%. Το μερίδιο της εργασίας διαρκώς πέφτει, αφού από το 56% το 1986-90 έπεσε στο 42% το 2004-2005.Ο κατώτερος μισθός επίσης πέρα από το γεγονός ότι βρίσκεται σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα σε σχέση με τον ευρωπαϊκό κατώτερο (54%), αλλά και σε σχέση με τον ελληνικό μέσο μισθό (45%) έχει δεχτεί ακόμη μεγαλύτερα πλήγματα αφού το 6,6% των εργαζομένων παίρνει 250-500 ευρώ, και το 33,5% παίρνει από 501-750 ευρώ. Η φορολογία επί της εργασίας αυξήθηκε αφού από το 34,1% του ΑΕΠ το 1995 αυξήθηκε στο 38% το 2006. Η ανεργία παρά τις αλχημείες που συγκαλύπτουν το πραγματικό μέγεθός της είναι η 2η μεγαλύτερη στην Ευρώπη ενώ η απασχόληση και οι εργασιακές σχέσεις έχουν δεχτεί σοβαρά πλήγματα που εντείνουν την ανασφάλεια, την απορρύθμιση και την υποβάθμισή τους, με ιδιαίτερα δραματικές συνέπειες στη νέα γενιά. Η μερική απασχόληση και η προσωρινή εργασία αυξάνονται δραματικά και χτυπούν τη σταθερή εργασία.
4. Σημαντικό ζήτημα αποτελεί η υπερχρέωση των νοικοκυριών που επιβεβαιώνει ότι οι εργαζόμενοι κυρίως αλλά και άλλα στρώματα ζουν με δανεικά. Το υψηλό ποσοστό των εχόντων αδυναμία αποπληρωμής των δανείων θα δημιουργήσει άμεσα έντονα κοινωνικά προβλήματα. Η ανάγκη μείωσης των επιτοκίων προβάλλει ως ένας στόχος αιχμής και για τα συνδικάτα.
5. Πορεία σύγκλισης με την Ε.Ε. ουσιαστικά δεν υπάρχει. Μπορεί να συγκλίνουμε στην παραγωγικότητα και στους μέσους όρους αλλά αποκλίνουμε σ’ ότι έχει σχέση με το εισόδημα τη συνολική θέση και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Σύμφωνα πάντως με τον Πρόεδρο της ΓΣΕΕ , στη βάση αυτών των ευρημάτων της Εκθεσης, οι οικονομικές διεκδικήσεις της Συνομοσπονδίας θα επικεντρωθούν σε τέσσερα βασικά σημεία:
1. Αυξήσεις πραγματικών μισθών και ειδικότερα ουσιαστικές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό.
2. Ουσιαστική αύξηση του επιδόματος ανεργίας και επέκταση της διάρκειας χορήγησής του.
3. Αλλαγές στο φορολογικό σύστημα προς όφελος της μισθωτής εργασίας.
4. Χορήγηση του επιδόματος θέρμανσης για στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων.

Παναγιώτης Κυριακούλιας

Για το πλήρες κείμενο της έκθεσης πατήστε εδώ: http://www.inegsee.gr/ekthesi2007/ekthesi2007.htm

Για τη σύνοψη της έκθεσης, πατήστε εδώ:
http://www.inegsee.gr/enimerwsi-142.htm